Το έντερο είναι το πιο σημαντικό όργανο του σώματος. Εκατομμύρια άνθρωποι, κυρίως γυναίκες, υποφέρουν από τις πολλαπλές επιδράσεις μιας ανισορροπίας στο γαστρεντερικό σύστημα.
Το έντερο το γνωρίζουμε και ως γαστρεντερικό σωλήνα ή πεπτικό σύστημα. Συχνά υποτιμούμε την μη καλή λειτουργία του. Το έντερο όμως παίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία και στην ευεξία μας. Αν δεν γίνει σωστά η πέψη, όλα τα είδη των προβλημάτων μπορούν να προκύψουν. Τα θρεπτικά συστατικά δεν μπορούν να απορροφηθούν και ο οργανισμός οδηγείται σε χαμηλά επίπεδα ενέργειας. Επίσης, το ανοσοποιητικό μας σύστημα δρα με μειωμένη ανταπόκριση και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υποφέρουμε από ιογενείς, βακτηριακές λοιμώξεις. Παράλληλα, μπορεί να επηρεαστεί το δέρμα και το νευρικό μας σύστημα. Τέλος, η κακή πέψη μπορεί να οδηγήσει σε τοξικά βακτηρίδια που προσβάλλουν τον εντερικό σωλήνα μας, μια κατάσταση που ονομάζεται Dysbiosis εντέρου.
Η πέψη μπαίνει σε κίνδυνο από το ίδιο το σύστημα υγείας του οργανισμού: Κακή διατροφή, ορμόνες, κακή ψυχολογία και συνήθειες του τρόπου ζωής. Η γαστρεντερική οδός του μέσου ανθρώπου είναι περίπου 7 μέτρα και περιλαμβάνει όλα τα «υδραυλικά» του σώματος. Αρχίζει από το στόμα και συνεχίζει με τον οισοφάγο, ελίσσεται με το λεπτό έντερο, συνεχίζει με το παχύ και το τυφλό έντερο και τον πρωκτό, όπου εξέρχονται τα στερεά απόβλητα.
Το έντερο έχει τρεις βασικές λειτουργίες:
Περίπου 500 είδη βακτηρίων, καθώς και πολλά είδη ζυμομυκήτων και άλλων οργανισμών, ζουν στον ανθρώπινο γαστρεντερικό σωλήνα και συνθέτουν τη «χλωρίδα του εντέρου». Αυτά τα «φιλικά» βακτήρια είναι ζωτικής σημασίας για την καλή πέψη και υγεία του εντέρου, σε γενικές γραμμές, και ως επί το πλείστον, έχουν ονόματα που ξεκινούν με “Lactobacillus” ή “Bifidobacteria”, που χαρακτηρίζει την τάξη των βακτηρίων που ανήκουν.
Μπορεί να έχετε παρατηρήσει τρόφιμα, όπως το γιαούρτι και το γάλα acidophilus που περιέχουν αυτά τα βακτήρια. Γίνεται, λοιπόν, κοινό να προστεθούν στα τρόφιμα, όπως οι βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία στα δημητριακά.
Όταν η χλωρίδα του εντέρου είναι σε μια υγιή ισορροπία λέγεται “orthobiosis”, όρος που εισήχθη το 1900 από τη μεγάλη μικροβιολόγο Elie Metchnikoff . Όταν το έντερο μας είναι εκτός λειτουργίας λέγεται ότι έχουμε “dysbiosis‘’. Είναι τόσο ανησυχητικό γεγονός που επινοήθηκε η φράση: “Ο θάνατος αρχίζει από το έντερο!”
Δεν είναι όλα τα εκατοντάδες είδη των οργανισμών που συνθέτουν τη χλωρίδα του εντέρου «φιλικά». Υπάρχει, επίσης, μια σειρά από οργανισμούς που δεν παρέχουν στο σώμα οφέλη, ή το κάνουν μόνο όταν οι αριθμοί τους διατηρούνται σε χαμηλά επίπεδα με τον ανταγωνισμό από φιλικά βακτήρια. Τέτοιοι μικροοργανισμοί περιλαμβάνουν κολοβακτηρίδια (E.coli, κ.λπ.), ζύμες/μύκητες, παράσιτα και Bacteroides.
Η ασθένεια μπορεί να συμβεί όταν το ποσό των φιλικών βακτηρίων μειώνεται και οι άλλοι παθολογικοί οργανισμοί είναι σε θέση να αυξήσουν τον αριθμό τους και να γίνουν η πλειοψηφία. Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που μπορεί να διαταράξουν την ισορροπία των οργανισμών στα έντερα και να οδηγήσουν σε υπερανάπτυξη τα λιγότερο επιθυμητά είδη.
Οι πιο σημαντικοί παράγοντες είναι:
Προϋποθέσεις που συχνά προκαλούν dysbiosis περιλαμβάνουν: σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, ακμή, αλλεργίες τροφίμων, χρόνια κόπωση και κατάθλιψη. Μπορείτε όμως να βοηθήσετε να συμπληρωθούν εκ νέου τα καλά βακτήρια, μέσω της κατανάλωσης τροφών που περιέχουν φυσικά υγιεινά βακτήρια, συμπεριλαμβανομένου του γιαουρτιού και του γάλακτος acidophilus. Μπορείτε, επίσης, να πάρετε ένα συμπλήρωμα acidophilus και κάτι που ονομάζεται φρουκτο – ολιγοσακχαρίτες (FOS), το οποίο είναι ένα συμπλήρωμα φυτό, η βάση του οποίου χρησιμεύει ως «σούπερ τροφή» για αυτά τα καλά βακτήρια.
Η dysbiosis μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές στην επένδυση του εντέρου, αυξάνοντας τη διαπερατότητά του, με αποτέλεσμα το leaky σύνδρομο εντέρου.
Η επένδυση των εντέρων είναι ένα φυσικό εμπόδιο που συνήθως επιτρέπει την σωστή μόνο πέψη των λιπών, των πρωτεϊνών και των άμυλων, εμποδίζοντάς τα έτσι να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος. Όταν αυτή η επένδυση έρχεται σε επαφή με στοιχεία όπως η ασπιρίνη, οι βακτηριακές τοξίνες ή ακόμα και τα φυτοφάρμακα που ψεκάζονται τα τρόφιμά μας, χάνει την ακεραιότητα της. Με το μηχανισμό αυτό η πόρτα των τοιχωμάτων του εντέρου είναι ανοιχτή για να μπαίνουν βακτηρίδια ή παράσιτα και αχώνευτα μόρια τροφίμων. Αυτές οι ουσίες ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα και συχνά το υπερ-διεγείρουν έτσι ώστε να αναπηδούν έξω φλεγμονώδεις ουσίες που ονομάζονται κυτοκίνες και δρουν για να αποδυναμώσουν το εντερικό τοίχωμα. Αναφερόμαστε σε αυτή την απώλεια της ακεραιότητας ως “leaky σύνδρομο εντέρων”. Η διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί επίσης να γίνει τόσο ασταθής ώστε να επιτεθεί στο σώμα σας, που παράγει τα αυτοάνοσα νοσήματα.
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν: πόνο στην κοιλιά, άσθμα, χρόνιο πόνο στις αρθρώσεις, χρόνιο πόνο των μυών, σύγχυση, ασαφή ή ομιχλώδη σκέψη, φυσικά αέρια, απώλεια υγρών στο κρεβάτι, δυσπεψία, εναλλαγές της διάθεσης, νευρικότητα, κακή ασυλία, υποτροπιάζουσες κολπικές μολύνσεις, δερματικά εξανθήματα, διάρροια, υποτροπιάζουσες λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης, φτωχή μνήμη, δυσκολία στην αναπνοή, δυσκοιλιότητα, φούσκωμα, επιθετική συμπεριφορά, άγχος, μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, κούραση.
Το σύνδρομο Leaky Gut του εντέρου σχετίζεται με τις ακόλουθες παθήσεις:
Όταν η φυσική μαγιά ή μύκητες που βρίσκονται στο σώμα αναπτύσσονται εκτός ελέγχου, μπορεί να οδηγήσει σε μια κατάσταση που ονομάζεται καντιντίαση, μια μόλυνση που προκαλείται από ένα είδος Candida μυκήτων, ιδιαίτερα Candida albicans. Αυτοί οι μύκητες βρίσκονται σχεδόν παντού στο περιβάλλον, και κάποιοι μπορεί να ζήσουν ακίνδυνα μαζί με τα άφθονα “φυσικά ” είδη βακτηρίων που φυσιολογικά αποικίζουν το στόμα, τη γαστρεντερική οδό και τον κόλπο. Η ανάπτυξη του Candida ελέγχεται συνήθως από την παρουσία των ιθαγενών βακτηρίων και από το ανοσοποιητικό – άμυνες του σώματος. Εάν ο πληθυσμός των ιθαγενών βακτηρίων μειώνεται, ιδιαίτερα από τα αντιβιοτικά, ή εάν οι άμυνες του ανοσοποιητικού αποδυναμωθούν από ασθένεια, υποσιτισμό ή ορισμένα φάρμακα (κορτικοστεροειδή ή αντικαρκινικά φάρμακα), οι Candida μύκητες μπορούν να πολλαπλασιαστούν αρκετά για να προκαλέσουν συμπτώματα, διασκορπίζοντας πολλές τοξίνες στην κυκλοφορία του αίματος και στο ήπαρ. Μπορεί έτσι να επηρεάσουν πολλά διαφορετικά μέρη του σώματος, προκαλώντας είτε εντοπισμένες λοιμώξεις, είτε συντριπτική ασθένεια, ανάλογα με τον ασθενή και την υποκείμενη υγεία του.
Καντιντίαση μπορεί συνήθως να βρεθεί και σε μεγαλύτερα μέρη του σώματος, όπως στο στόμα και στον λαιμό (που ονομάζεται άφθα) ή στον κόλπο – συνήθως ονομάζεται αφρώδης λοίμωξη. Σε μικρές ηλικίες μπορεί να διαπιστωθεί από το εξάνθημα από πάνα. Η Καντιντίαση μπορεί να απλωθεί σε ολόκληρο το σώμα, και σε μερικούς ανθρώπους μπορεί να οδηγήσει σε ενοχλήσεις των οργάνων πέψης – στομαχιού – εντέρων, όπως φούσκωμα και παραγωγή φυσικού αερίου, αλλά και σε κόπωση, κατάθλιψη, άγχος, δερματικά εξανθήματα και αφρώδεις λοιμώξεις.
Παρατηρώντας το σύνδρομο του διαρρέοντος εντέρου και της καντιντίασης, καθώς και άλλα γαστρεντερικά προβλήματα, είναι πραγματικά ενδιαφέρον να δούμε ότι θεραπεύοντας τα, η ζωή μας μπορεί να βελτιωθεί. Με τον μηχανισμό αυτό οι ασθένειες θεραπεύονται ως προς το καλύτερο. Η ανάρρωση διαρκεί 3 με 6 μήνες για μέγιστη βελτίωση. Σε αυτό το διάστημα της θεραπείας οι ασθενείς έχουν περισσότερο σθένος και αντοχή. Αδυνατίζουν και εκδηλώνουν καλύτερη διανοητική & συγκινησιακή λειτουργία ενώ παρουσιάζουν λιγότερους μυϊκούς πόνους. Πρόκειται για μια ανανεωμένη εκτίμηση της ζωής, που επιφέρει βελτιώσεις. Οι πρώτες πληροφορίες συλλέγονται με μια ειδική εξέταση κοπράνων σε εξειδικευμένο κέντρο.